Filmy homoseksualizm, plaża, fotografia

Film Doris Darie to historia bezinteresownej miłości a jednocześnie poetycka wyprawa w głąb istoty życia. Trudi jako jedyna z rodziny wie, że jej mąż jest śmiertelnie chory na raka. Gdy lekarz zaproponuje, by wybrali się w ostatnią wspólną podróż, Trudi namawia męża na wyjazd do Berlina, do dzieci i wnuków. Tymczasem okazuje się, że rodzina jest zbyt zajęta własnym życiem, aby poświęcić im trochę uwagi. Po spektaklu tańca butoh, Trudi i Rudi postanawiają wyjechać do nadbałtyckiego hotelu. Tam kobieta niespodziewanie umiera. Jej mąż, totalnie zagubiony, nie wie co począć z resztą życia. W końcu decyduje się na wizytę u ich najmłodszego syna Karla - na wyprawę do Japonii.

Joe Buck, młody chłopak z Teksasu, chce zostać żigolakiem w Nowym Jorku. Bierze więc swój czarny, kowbojski kapelusz, tranzystorowe radio i rusza na podbój. Na miejscu zastaje jednak zepsuty i bezlwględny świat. Poznaje jednak Rizza, emigranta, który żyje na skraju nędzy. Z czasem okaże się on, jedynym przyjacielem Bucka. Razem będą musieli walczyć o przetrwanie w wielkomiejskiej dżungli.

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Pippa Lee (Robin Wright) to kobieta w średnim wieku, oddana, młodsza żona majętnego wydawcy (Alan Arkin), którego choroba spowodowała, że przeprowadzili się na spokojne przedmieścia. Kobiecie jednak nie sprzyja zbytnio nowa przestrzeń życiowa - wraca myślami do przeszłości, wspomina trudne dzieciństwo. Powoli i spokojnie zaczynają pojawiać się pierwsze objawy załamania nerwowego. Punktem kulminacyjnym staje się zdrada męża.

Oparta na faktach historia James’a Bulgera (pseudonim "Whitey"), brata senatora oraz najbardziej bezwzględnego i brutalnego przestępcy w historii południowego Bostonu, który został informatorem FBI, aby pozbyć się mafijnej rodziny, działającej na jego terenie.

Wieczne Miasto nie zmienia się mimo upływu wieków: wciąż istnieje w nim grupa ludzi żyjąca poza społeczeństwem, dla której liczy się tylko zabawa, rozgłos i seks. Pieniądze nie są ważne, ponieważ nie stanowią dla niej problemu. W tym środowisku Rzymskiej bohemy Marcello Rubini, dziennikarz jednego z brukowców i niespełniony pisarz, czuje się jak ryba w wodzie. Opisując ekscesy i skandale z udziałem gwiazd, sam nie unika podobnego życia. Nie jest w stanie dochować wierności narzeczonej, ani tym bardziej odwzajemnić jej uczucia. Targany wciąż nowymi zachciankami: raz próbuje zdobyć amerykańską aktorkę, następnym wierzy w miłość do jednej z kochanek, czy też jest biernym obserwatorem sfingowanego objawienia Matki Boskiej. Takie "słodkie życie" prowadzi go do stopniowego oddalania się od prawdziwego życia - kontakty z ojcem, lub z coraz rzadziej widywanym przyjacielem są tego doskonałym przykładem.

W południowym Bostonie policja stanowa toczy wojnę z przestępczością zorganizowaną. Tajny agent, Billy Costigan (Leonardo DiCaprio) ma przeniknąć do struktur mafijnych, którymi rządzi Costello (Jack Nicholson).

James Whale (Ian McKellen) jest starym reżyserem filmowym, który przed piętnastu laty opuścił Hollywood. Odtąd Whale żyje z dala od wielkiego świata. Z jego zdrowiem jest coraz gorzej - kolejny wylew sprawił, że James stoi już właściwie nad grobem. Choroba wywołuje falę wspomnień, przeważnie takich, o których Whale starał się zapomnieć. Reżyser nie kryje swoich skłonności homoseksualnych. W swojej posiadłości zatrudnia młodego ogrodnika, byłego żołnierza Claytona Boone'a (Brendan Fraser). Między mężczyznami rodzi się więź.

Romain, odnoszący sukcesy fotograf mody, dowiaduje się, że cierpi na nieuleczalną chorobę i zostało mu tylko kilka miesięcy życia. Postanawia zataić ten fakt przed wszystkimi, brutalne zrywa stosunki z najbliższymi mu ludźmi i wyrusza w podróż do swojej babki. Nigdy nie byli zbyt blisko, lecz teraz Romain ma nadzieję, że kobieta, sama znajdująca się u kresu życia, będzie w stanie go zrozumieć.

O Paulinie i Juliet, mimo tego, że bardzo różnią się charakterami, można powiedzieć, że dobrały się w korcu maku. Paulina jest trochę skrytą, ale inteligentną dziewczyną. Natomiast Juliet posiada wiele cech, których koleżanka jej zazdrości: cięty język, lotny umysł i całkowity brak oporów przy wypowiadaniu na głos swoich opinii. Być może właśnie owo przeciwieństwo charakterów sprawiło, że zostały przyjaciółkami. Teraz umocnić ich uczucia może odkryta nieoczekiwanie pasja pisania. Paulina i Juliet postanawiają pisać powieści. Stwarzają własną, bajkową rzeczywistość, którą nazywają Czwartym Światem. Przyjaciółki zagłębiają się coraz bardziej w ten wyimaginowany świat, tracąc powoli kontakt z rzeczywistością. Ta jednak nie pozwoli o sobie zapomnieć. Ich przyjaźń zostanie wystawiona na ciężką próbę, gdy okaże się, że gruźlica, z którą od jakiegoś czasu usiłowała walczyć Juliet, rozwinęła się tak bardzo, że dziewczyna musi leczyć się w sanatorium.