Filmy retrospekcja, homoseksualizm, fotografia

Amerykanin Jack (Adam Goldberg) i Francuzka Marion (Julie Delpy) tworzą udany i nowoczesny związek. Jednakże podróż do Paryża, gdzie mieszka szalona rodzina Marion, sprawia, że związek pary przechodzi duży kryzys. Jack czuje się zagubiony pomiędzy ekscentrycznymi znajomymi narzeczonej, przyszłą teściową, która miała romans z gwiazdą rocka oraz zamachowcem, który podkłada bomby w komercyjnych restauracjach.

Ta historia wydarzyła się naprawdę - w Berlinie w latach wojny, w mieście rozdartym prześladowaniami i nocnymi nalotami - rodzi się namiętność i miłość pomiędzy dwiema kobietami. Dla pierwszej związek ten okaże się najważniejszym wydarzeniem w życiu. Dla drugiej ta miłość to nadzieja na przetrwanie.

W tym filmie tytuł brzmi niewinnie. W rzeczywistości to obraz porządnych, zdawałoby się, młodych małżeństw z niewielkiego miasteczka. Ich życie to na pozór sielanka - wspólne spotkania, place zabaw, pływanie z dziećmi. Idealne dzieci, idealni rodzice. Dzieci mają w przyszłości osiągać szczyty kariery, a znudzeni małomiasteczkowym życiem i nieustanną grą pozorów rodzice poszukują ucieczki i zapomnienia w ukradkowych romansach i internetowej pornografii.

Frank Goode jest wdowcem, który szykuje się na przyjazd czwórki swoich dorosłych dzieci na weekend. Rodzinny zjazd nie dojdzie jednak do skutku, bo każde z nich odwołało swój przyjazd. Ojciec, mimo swojej choroby, postanawia udać się w podróż dookoła USA, by dowiedzieć się, co słychać u jego dzieci. Okazuje się, że dla nich przyjazd ojca nie jest na rękę, bo coś przed nim ukrywając, boją się, że złe wieści podenerwują go. Bowiem nie takie życie Frank sobie dla nich wymarzył.

Czterech Jeźdźców Apokalipsy. Cztery różne ofiary. Cztery bolesne tajemnice. Aidan Breslin (Dennis Quaid) jest zgorzkniałym, doświadczonym przez życie gliną, któremu trafia się bardzo nietypowa sprawa. Seryjny morderca wydaje się w swoich kolejnych zbrodniach inspirować biblijną przepowiednią o Czterech Jeźdźcach Apokalipsy. Najbardziej niepokojące dla Aidana jest jednak to że w miarę postępowania śledztwa odkrywa przerażający związek między okrutnym morderstwami a … nim samym. Często porównywany do Siedem mroczny thriller producenta Transformers i Armagedon nie pozostawia ani jednej chwili na zastanowienie. Czy odważysz się otworzyć drzwi do najstraszniejszych koszmarów?

W 1977 roku Harvey Milk został wybrany na radnego w San Francisco i stał się pierwszym w historii przyznającym się otwarcie do homoseksualizmu mężczyzną wybranym do znaczącej instytucji publicznej w Ameryce. Jego zwycięstwo było nie tylko sukcesem w walce o prawa gejów, wpłynął na zmianę wielu aspektów życia politycznego. Docierając do wszystkich - od starszych obywateli po działaczy związkowych - Harvey Milk zmienił sposób pojmowania walki o prawa człowieka i przed przedwczesną śmiercią w 1978 roku stał się bohaterem dla wszystkich Amerykanów.

Pippa Lee (Robin Wright) to kobieta w średnim wieku, oddana, młodsza żona majętnego wydawcy (Alan Arkin), którego choroba spowodowała, że przeprowadzili się na spokojne przedmieścia. Kobiecie jednak nie sprzyja zbytnio nowa przestrzeń życiowa - wraca myślami do przeszłości, wspomina trudne dzieciństwo. Powoli i spokojnie zaczynają pojawiać się pierwsze objawy załamania nerwowego. Punktem kulminacyjnym staje się zdrada męża.

Gdzie na świecie może dojść do bardziej nieprawdopodobnych tajemnic kryminalnych, jeśli nie w mieście, które nigdy nie śpi i nigdy nie odpoczywa? W mieście, w którym żyje ponad 8 milionów ludzi wszystkich ras, narodowości i religii, pracy dla detektywów jest naprawdę dużo. W tej wybuchowej mieszance pracuje drużyna, która posługując się bardzo nowoczesnym sprzętem wierzy, że każdy ma jakąś ciekawą opowieść i wszystko można połączyć, nawet na tak wielką skalę jaką jest Nowy Jork. Parze detektywów: Macowi Taylorowi (Gary Sinise) i pracoholiczce Stelii Bonaserze (Melina Kanakaredes) potrzebne będą doświadczenie, determinacja i pomoc kompetentnego zespołu.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Historia zaczyna się w 1964, kiedy malarz Francis Bacon (Derek Jacobi) zaskakuje włamywacza George'a Dyera (Daniel Craig) buszującego w jego londyńskiej pracowni i domu w poszukiwaniu czegoś wartościowego. "Kim mógłbyś być?" - wykrzykuje artysta - "niewiele jest w tobie z włamywacza. Rozbieraj się i chodź do łóżka, a będziesz miał wszystko, czego zapragniesz". W tym momencie na zawsze zmieniło się życie obydwu. Dyer przez siedem lat był stałym modelem Bacona i starał się - finansowo wspierany przez Bacona - wydobyć ze środowiska i kultury klasy robotniczej, dostosować do zamkniętego świata artystów. Dyer został obdarowany drogimi garniturami i pieniędzmi, był zabierany w podróże do Paryża i Nowego Jorku, choć nie tworzyli z Baconem dobranej pary. Najwięcej radości dawała mu zazwyczaj wędrówka z młodymi ludźmi po paryskich barach, ale nie był w stanie stawić czoła nieustającym żartom swego dobroczyńcy. Dowcipny Bacon był w swoim żywiole, kiedy zabawiał się i pił z modelkami pozującymi do fotograficznych aktów, kpiąc ze wszystkiego i wszystkich: "Szampan dla moich prawdziwych przyjaciół, prawdziwe cierpienie dla fałszywych" i przedstawiając swoje niekonwencjonalne towarzystwo: "Witamy w obozie koncentracyjnym". Kiedy Dyer skarżył się na nocne koszmary, Bacon krótko replikował "George, nocne koszmary nie mogą być bardziej przerażające, niż życie".