Filmy wdowa, samotna matka

Życie Miny naznaczyła wielka tragedia, jaką była śmierć jej męża. Codzienność kobiety staje na głowie, gdy się dowiaduje, że Babak został uwięziony, a w konsekwencji stracony za zbrodnię, której nie popełnił. Odpowiedzialne za tę feralną pomyłkę władze chcą zamieść sprawę pod dywan i obok przeprosin oferują bohaterce finansową rekompensatę. Zrozpaczona Mina nie może pogodzić się z tragicznym w skutkach nieporozumieniem. Rozpoczyna walkę z cynicznym systemem, dążąc do tego, by sprawiedliwość wyszła na jaw. Takie działania wymagają nie tylko siły i determinacji, ale także nakładów finansowych. Gdy sytuacja kobiety oraz jej córki ulega pogorszeniu, do drzwi Miny puka nieznajomy, który przekonuje, że chce spłacić zaciągnięty u jej męża dług. Ostrożna początkowo kobieta z czasem nabiera zaufania do Rezy. Nie jest jednak świadoma prawdziwych motywacji, jakie stoją za jego zachowaniem.

Będzie z tego niezła draka – mała Linda chce kurczaka! I to nie byle jakiego, bo z przepisu, z którego korzystał jej tata. Mama jest gotowa spełnić życzenie córki, ale wcale nie będzie to takie proste… Zdobycie składników na kurczaka z paprykami, którego Linda pamięta z dzieciństwa, normalnie byłoby bułką z masłem. Niestety, wszystkie sklepy są pozamykane, bo ich pracownicy strajkują na ulicach. Kurczaka trzeba szukać gdzie indziej, na przykład na farmie. Rezolutna kura nie da się jednak tak łatwo oskubać! Sprawa szybko angażuje inne osoby: najlepszą przyjaciółkę Lindy i jej ciocię, Astrid, a także dzieci z sąsiedztwa. Do tego wszystkiego lokalny policjant utknie na drzewie, bujający w obłokach kierowca zapomni, jak jeździć, zaś komuś w kuchni z wrażenia przypali się obiad. Kurczę, oby wszystko skończyło się dobrze!

Marius (Gérard Meylan) i Jeannette (Ariane Ascaride) są w połowie życia. Marius mieszka samotnie w ogromnej opuszczonej cementowni, która dominuje w dzielnicy. Jest strażnikiem tej fabryki w rozbiórce. Jeannette samotnie wychowuje dwójkę swoich dzieci za skromną pensję jako kasjerka. Mieszka w maleńkim domu wychodzącym na mały dziedziniec typowy dla śródziemnomorskiego siedliska. Jej dworscy sąsiedzi, Caroline i Justin, Monique i Dédé, zachęcają ją głośnymi wybuchami śmiechu i tyradami. Spotkanie Mariusa i Jeannette nie będzie łatwe, bo oprócz trudności tkwiących w ich sytuacji społecznej, są zranieni przez życie. Film opisuje odrodzenie ich zdolności do bycia szczęśliwym. Ten popularny romans zakończy się dobrze, ponieważ... Musi. Musimy na nowo zaczarować świat.

W swoim fabularnym eseju reżyserka obserwuje pogrążoną w żałobie rodzinę – samotną matkę i dwoje dzieci. 13-letni syn znika na tydzień, a jego powrót gwałtownie zmienia dynamikę relacji. Kto kim się opiekuje? Kto kogo chroni? I przed czym? Schanelec od zawsze interesuje ekonomia: kadru, ciała, rodziny, późnego kapitalizmu. W jej świecie gesty i słowa pozostają niezsynchronizowane: nieadekwatna wydaje się zarówno pasywność dzieci, monotonnie recytujących Hamleta, jak i energia głównej bohaterki (Maren Eggert), przejawiająca się w atakach gniewu, paniki czy gwałtownej polemicznej pasji. W jej wydaniu nawet zakup roweru zamienia się w dramatyczny spektakl.

40-letnia wdowa Genia Smoliwąs jest sprzątaczką w fabryce. Mąż zginął w Oświęcimiu i sama boryka się z wychowaniem syna Januszka. Jest właściwie pogodzona ze swym życiem, gdyby nie kłopoty, jakich przysparza jej syn. Januszek nie chce chodzić do szkoły, przebywa w towarzystwie chuliganów, aż trafia do poprawczaka. Po próbie ucieczki trafia do zakładu o zaostrzonym rygorze. Zaślepiona w swej matczynej miłości Gienia coraz bardziej się poświęca dla Januszka.