Filmy żołnierz, lata 40.

Delia (Paola Cortellesi), żona Ivana (Valerio Mastandrea), matka trójki dzieci, mieszkała w Rzymie w drugiej połowie lat 40. Miasto zostało wówczas podzielone pomiędzy nadzieję zrodzoną z Wyzwolenia i trudności materialne spowodowane rozpoczynającą się wojną. W obliczu autorytarnego i gwałtownego męża Delia znajduje pocieszenie jedynie w swojej przyjaciółce Marisie (Emanuela Fanelli), z którą dzieli chwile lekkości i intymnych zwierzeń. Ich ponura rutyna kończy się wiosną, kiedy cała podekscytowana rodzina przygotowuje się do świętowania rychłych zaręczyn najstarszej córki Marcelli (Romana Maggiora Vergano). Jednak nadejście tajemniczego listu wywróci wszystko do góry nogami i popchnie Delię do odnalezienia w sobie odwagi i wyobrażenia sobie lepszej przyszłości nie tylko dla siebie.

Jest wiosna 1945 roku, w starym zamku, gdzieś na późniejszych ziemiach zachodnich, urządza sobie kryjówkę niemiecki generał, uciekający przed nacierającą armią radziecką. Nie wie, że parę metrów pod jego stopami, na straży zgromadzonych w piwnicy beczek z winem, czuwa czerwonoarmistka, Marusia. Do tej samej warowni przypadkowo trafia również polski żołnierz – szeregowy Orzeszko, uważany przez kolegów z oddziału za nieuleczalny przypadek ciamajdy i pechowca.

Oddział amerykańskich komandosów zostaje przerzucony na niewielką wyspę na Pacyfiku, gdzie Japończycy ulokowali swoją stację namiarową. W skład grupy desantowej wchodzi odwołany z urlopu młody oficer, ponieważ tylko on potrafi porozumieć się z mieszkańcami wyspy.

Najdroższy film w dziejach rosyjskiej kinematografii. Ponad 7-godzinna epopeja wojenna, zrealizowana z niespotykanym rozmachem. Wielka Wojna Ojczyźniana pokazana została z uderzającym realizmem i dbałością o szczegóły, a sceny ostatecznego triumfu wojsk radzieckich nad III Rzeszą, czyli upadek Berlina, uznane są do dziś za jedne z najlepszych w historii kina. Unikalne materiały dokumentalne z archiwów radzieckich w połączeniu z fragmentami kronik filmowych koproducenta epopei NRD - i niemal nieograniczonym budżetem sprawiają, że efekt końcowy nie ma sobie równych. Na uwagę zasługuje międzynarodowa obsada, w tym udział wybitnych polskich aktorów Jana Englerta, Barbary Brylskiej, Daniela Olbrychskiego, Franciszka Pieczki.

Akcja filmu rozgrywa się tuż po zakończeniu drugiej wojny światowej. Zdemobilizowana kompania żeńska, pod komendą pięknej pani porucznik Krystyny, nie zdejmuje jednak mundurów. Osiadają całą grupą w opuszczonym dworku ziemskim na Ziemiach Odzyskanych. Zaczynają od odbudowy zniszczonego gospodarstwa, składają „śluby panieńskie” (żadnych romansów z mężczyznami) oraz wprowadzają rygor wojskowy. Wszystko pięknie i ładnie… ale do czasu, kiedy ich istnienie odkryją zdemobilizowani żołnierze, stacjonujący w pobliskim miasteczku.

Wczesnym rankiem 9 kwietnia 1940 roku duńska armia zostaje ostrzeżona: niemieccy żołnierze przekroczyli granicę. Dania jest w stanie wojny z najsilniejszą europejską armią. W południowej Jutlandii kompanie rowerowa i motorowa zostają zobowiązane, by na przekór wszystkiemu, zatrzymały wojsko niemieckie do momentu, aż duńskie posiłki wojskowe zostaną zmobilizowane. W krytycznych godzinach, śledzimy podporucznika Sanda (Pilou Asbæk) oraz jego kompanie rowerową, którzy jako pierwsi spotkają wroga w walce.

Dunkierka w czerwcu 1940 roku. Kapitan Paul Stevens (Frederick Stafford) odkrywa w zaroślach dużą liczbę zwłok zabitych z pistoletu maszynowego i wszystkich pozbawionych tablic rejestracyjnych i dokumentów tożsamości. Jest przekonany, że żołnierze niemieccy ubrani w mundury angielskie przeniknęli tutaj, aby pod fałszywą tożsamością zniszczyć stacje radarowe ...