Filmy ciąża, biseksualizm, fotografia

Opowieść o dwóch samotnych matkach, które rodzą swoje dzieci tego samego dnia.

Po śmierci ojca młodziutki Dorian przyjeżdża do Londynu po odziedziczony majątek. Szybko udaje mu się zaprzyjaźnić z lokalną arystokracją i zdobyć nowych przyjaciół. W śród nich są Basil Hallward uzdolniony malarz i Lord Henry Wotton, który szybko staje się mentorem Doriana. Jakiś czas później Basil maluje dla Graya portret, przy którym chłopak zaprzedaje duszę diabłu za wieczną młodość. O dziwo spełnia się to i Dorian mimo upływu lat, odniesionych ran i nadużywania wszelkiego typu używek wciąż pozostaje piękny i młody. Zmienia się jedynie jego wizerunek na obrazie, odzwierciedlający duszę.

Film składa się z trzech segmentów, które pozornie łączą jedynie ściany pewnego domu. Pierwszy segment - 1961 rok. Kiedy Abby umiera, jej wieloletnia partnerka, Edith, musi w ciszy przeboleć uważanie jej za osobę obcą przez szpital i rodzinę Abby. Drugi segment - 1972 rok. Linda, zagorzała feministka, wraz ze swymi przyjaciółkami wybiera się do jedynego baru dla lesbijek. Tam poznaje Amy, która jest dla jej przyjaciółek zbyt męska i przez to nietolerowana. Linda mimo wszystko zakochuje się w niej. Trzeci segment - 2000 rok. Fran i Kal chcą mieć dziecko. Zaczyna się poszukiwanie odpowiedniego dawcy nasienia...

Drugi film w dorobku Stephena Frearsa jest próbą ukazania historii angielskiego dramaturga Joe Ortona, który stał się legendą w latach 60. Reżyser skupia się na relacjach, które łączyły Ortona z Kennethem Halliwellem. Halliwell dla głównego bohatera był nie tylko mentorem i nauczycielem, ale także kochankiem, który w pewnym momencie staje się zazdrosny o dobrze zapowiadającą się karierę swojego ucznia.

Film pokazuje trzy historie miłosne rozgrywające się na przestrzeni ostatnich stu lat, pokazując tym samym, jak zmieniały się obyczaje i emocjonalność mieszkańców Tajwanu. Każda ma odrębną estetykę i nastrój, jednakże razem tworzą doskonały film. Akcja pierwszej rozgrywa się w latach 60-tych XX wieku, panuje w niej delikatna harmonia. Ostatnia nowela dzieje się współcześnie i opowiada o skomplikowanym trójkącie miłosnym. Środkowa nowela jest małym arcydziełem. Romans dyplomaty i kurtyzany z początku XX wieku opowiedziany jest w stylistyce kina niemego.

Frida Kahlo z pasją poświęca się malarstwu po wypadku, z którego ledwie uszła z życiem. Natchnienia dostarcza jej burzliwe małżeństwo i trudna sytuacja polityczna.

Opowieść o rodzinie składającej się z trzech sióstr i brata geja, Nina. Mężczyzna postanawia ożenić się z kobietą w celu odziedziczenia Hotelu Paraiso na wybrzeżu Portugalii. Siostry próbują sabotować zaręczyny, żeby zachować hotel dla siebie...

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.

Impulsywna, młoda Ursula dorasta w Anglii w czasach wojny burskiej. W szkole, jest wprowadzona w arkana miłości przez biseksualną instruktorkę wychowania fizycznego. Wdaje się w romans z młodym oficerem, który oświadcza się dziewczynie. Ursula, nie będąc w stanie zgodzić się na zostanie kurą domową, zrywa z nim i ostatecznie wychodzi z domu w poszukiwaniu swojego przeznaczenia...