Filmy kobieca nagość, biseksualizm, policja

Pisarz zostaje oskarżony o zamordowanie swojej żony. Według jego wersji przyczyną śmierci był upadek ze schodów... Jak było naprawdę?

Lato w Nowym Jorku nigdy nie było bardziej upalne niż w 1977 roku - temperatura utrzymywała się niezmiennie powyżej 40 stopni Celsjusza. Działy się wtedy rzeczy wielkie i straszne. Na miasto spadła plaga kradzieży. Yankees wygrali mistrzostwa świata w baseballu. Trwało dyskotekowe szaleństwo, eksplodował punk rock. Noce spędzano w kultowych klubach 'Studio 54' i 'Plato's Retreat'. Ale kiedy nadchodziła noc, nadchodził też strach - w Nowym Jorku pojawił się psychopata, strzelający z rewolweru kaliber 44 do przypadkowych ludzi. Morderca, nazwany przez prasę "Syn Sama" ("Son of Sam"), dokonał serii potwornych mordów. Nowy Jork ogarnęła panika. Z właściwą sobie wirtuozerią Spike Lee tworzy panoramiczny obraz wydarzeń tamtego lata - lata Sama. "Mordercze lato" pokazuje, w jaki sposób pod wpływem morderstw Syna Sama dezintegruje się życie na Bronksie, zaufanie zmienia się w strach, a przyjaciele stają się wrogami. Film opowiada prawdziwą historię. "Stare, dobre czasy" - mówi z ironią i nostalgią na początku filmu legendarny dziennikarz Jimmy Breslin, wspominając Nowy Jork 1977 r., kiedy narkotyki i przemoc były wszechobecne, a całe miasto żyło w strachu przed Synem Sama. Breslin otrzymywał listy od Syna Sama, czyli Davida Berkowitza. Zanim jednak Berkowitz został złapany, zabił 6 osób i 7 ciężko ranił.

Z więzienia stanowego podczas prac w polu, dzięki pomocy Indianina Billy Beara (Sonny Landham) ucieka jeden z groźnych przestępców – Albert Ganz (James Remar). Podczas ucieczki przestępca zabija dwóch strażników więziennych. Ganz porywa dziewczynę Luthera (David Patrick Kelly), ponieważ ten jest mu winny pieniądze i grozi, że jeżeli nie odda jego własności do poniedziałku zabije dziewczynę. Policja wpada na ślad Ganza myśląc jednak, że to zwykły złodziej. Podczas próby aresztowania ginie dwóch policjantów. Z akcji wychodzi cało tylko Jack Cates (Nick Nolte). Jack postanawia złapać Ganza, a do pomocy wyciąga z więzienia drobnego oszusta Reggie’go Hammonda (Eddie Murphy). Reggie ukradł kiedyś pieniądze Ganzowi i obawia się o swoje życie, dlatego pomaga w poszukiwaniu Ganza. Reggie i Jack mają 48 godzin na złapanie Ganza.

George Dummurrier (Jean Sorel) jest lekarzem i właścicielem prywatnej kliniki. Jego żona, Susan (Marisa Mell) ma ciągłe pretensje, że praca jest dla niego ważniejsza od niej. Susan ma problemy zdrowotne, cierpi na astmę. George właśnie wyjeżdża na spotkanie z potencjalnym inwestorem. Szuka pieniędzy, gdyż jego klinika ma problemy finansowe. Tak naprawdę jedzie spotkać się z kochanką. W trakcie spotkania otrzymuje telefon. Jego żona w wyniku gwałtowanego ataku astmy zmarła. Kilka dni po śmierci żony, w klubie nocnym, ku swojemu wielkiemu zaskoczeniu, widzi striptizerkę, która jest idealnym sobowtórem Susan. Oszołomiony jej widokiem postanawia się z nią spotkać.

Charlotte (Sophie Verbeeck) i Micha (Félix Moati) są młodzi i zakochani. Chcą kupić domek w pobliżu Lille, aby zamieszkać w nim razem. Ale Charlotte spotyka niesforną Mélodie (Anaïs Demoustier). Micha nie podejrzewając niczego, czuje się trochę bezradny w towarzystwie nowej znajomości Charlotte. Domyśla się, że ta znajomość powiedzie ich na złą drogę. Mélodie jest oszałamiająca i staje się wspólnikiem każdej ich tajemnicy. Tworzy się wzajemny układ miłosny.

W San Francisco zostaje popełnione brutalne morderstwo na tle seksualnym. Prowadzący śledztwo detektyw Nick Curran (Michael Douglas) odkrywa, że pisarka Catherine Trammell (Sharon Stone) opisała podobną zbrodnię w swojej ostatniej powieści. Nick podejrzewa ją o popełnienie morderstwa, lecz mimo to nawiązuje z nią romans.

Dwoje dziennikarzy ginie po ukazaniu się publikacji na temat handlu kobietami w Szwecji. Główną podejrzaną staje się genialna hakerka Lisbeth Salander.

29 września 1966 roku, szesnastoletnia Harriet Vanger zniknęła bez żadnego śladu. Niemalże czterdzieści lat później Henrik Vanger zleca dziennikarzowi, Mikaelowi Blomqvistowi, nietypowe zdanie. Przemysłowiec chce, aby ten napisał kronikę rodzinną Vangerów, co ma być tylko przykrywką do rozwiązania zagadki zniknięcia Harriet. Mikael będący na życiowym zakręcie oraz przechodzący kryzys wartości, rezygnuje z obowiązków zawodowych w czasopiśmie Millennium i podejmuje się tego zadania wspólnie z młodą hakerką - Lisbeth Salander.

101 to kod pocztowy Reykjaviku, gdzie jest wiele barów, kafejek i spelunek,w których toczy się nocne życie. Tam właśnie Hlynur spędza swoje ostatnie dni i podrywa dziewczyny, jeśli akurat nie awanturuje się w mieszkaniu swojej matki i nie czeka na darmowe posiłki. Hlynur ma 25 lat i żadnego celu w życiu. Ale gdy pewnej zimy matka zaprasza na święta Lolę, swoją hiszpańską nauczycielkę flamenco (w tej roli Victoria Abril), wszystko się zmienia. Żyjąc z zasiłku, bezpieczny w domu swojej matki, Hlynur nigdy nie czuł pragnienia wyjścia poza granice tego mikrokosmosu, któremu na imię 101 Reykjavik. Zdecydowany za wszelką cenę opierać się dorosłości, szybko odkrywa, że życie ma wobec niego własne plany.