Filmy kot, zoo

Nastolatka z pomocą przyjaciół walczy z wampirami, demonami i innymi piekielnymi stworzeniami.

Ciotka Sara dostaje pracę jako opiekunka do dziecka w domu, w którym znajduje się również cockerspanielka Lady. Sara wprowadza się do domu wraz ze swoimi przebiegłymi kotami syjamskimi. I tu zaczyna się gehenna - kaganiec, dyscyplina - ogólnie bardzo nie wesoło. Zbuntowana Lady poznaję czarującego kundelka z ulicy, bezdomnego obieżyświata. Wspólnie z jego przyjaciółmi Jockiem, Trustym i Pegiem poznają, co to jest swoboda i wolność - życie bez opiekuna i smyczy!

Kiedy rodzina Primmów przeprowadza się do Nowego Jorku, ich syn, Josh z trudem przystosowuje się do nowej szkoły i nowych przyjaciół. Wszystko to zmienia się, kiedy chłopiec poznaje Lyle'a - śpiewającego krokodyla (Shawn Mendes), który uwielbia kąpiele, kawior i muzykę i mieszka na strychu ich domu. Dwójka szybko się zaprzyjaźnia, ale kiedy na Lyle'a czycha zły sąsiad, pan Grumps (Brett Gelman), Primmowie muszą połączyć siły z właścicielem Lyle'a, Hectorem P. Valenti (Javier Bardem), aby pokazać światu, że nie ma nic złego w wielkim śpiewającym krokodylu o wspaniałej osobowości.

Gotham zagraża obłąkany Pingwin, który łączy siły z potentatem przemysłowym Maxem Shreckiem oraz Kobietą-Kotem. Jedynie Batman może ich powstrzymać.

Dręczony wyrzutami sumienia policjant i ekscentryczny ksiądz muszą powstrzymać opętanego przez demona żołnierza.

Thierry jest jak zaginiony bohater filmu Wolny dzień Ferrisa Buellera Johna Hughesa, przypadkowo teleportowany do liceum po drugiej stronie Atlantyku. Krnąbrny zgrywus realizuje swój niewątpliwy potencjał w sztubackich próbach wysadzenia szkolnego profesora z rowerowego siodełka. Jego tumiwisizm pozwala mu trwonić energię na rzeczy pozornie nieistotne. Azymut dla tych chaotycznych ruchów wyznacza dopiero delikatna Roselyne, która tembrem swojego głosu i przeszywającym świstem bata rozstawia po klatce drapieżne lwice. W tym osobliwym, inspirowanym biografią tresera dzikich kotów Thierry’ego Le Portiera, "portrecie artysty z czasów młodości" (przypadającej na burzliwe lata 80.) jak echo pobrzmiewają słowa Paula Éluarda: Najkrótszą drogą z jednego punktu do drugiego nie jest linia prosta, ale sen.

Max (Max Linder), bogaty leń, wraca do domu pijany. Kiedy budzi się następnego ranka, lokaj rozbija duże lustro i nie mogąc go zamienić, przebiera kucharza tak, by pełnił rolę odbicia pana domu. Zaniepokojony Max odkrywa oszustwo, ale telefon na chwilę odrywa go od lustra. Lokaj następnie daje nowe, który zostaje natychmiast rozbite, ponieważ Max, wciąż wierząc w oszustwo, wrzuca w niego swoim butem. Problemy następują po sobie, potwierdzając przesądnemu Maxowi, że siedem lat nieszczęść będzie następować po sobie: pada na koniu, nie udaje mu się przejść przez ulicę z powodu dużego ruchu i musi zerwać ze swoją narzeczoną. Zirytowany jedzie w podróż, nie płacąc za pociąg, ponieważ został okradziony, zostaje aresztowany i wtrącony do więzienia. Przed sędzią widzi koniec swoich nieszczęść i poślubia kobietę swojego życia. Siedem lat później ma siedmioro dzieci!